Klager was het niet eens met het in rekening brengen van een extra bedrag voor langer gebruik van de aula van het crematorium.
Zijn argument was dat de ondernemer te weinig rekening had gehouden met de te verwachten, zeer grote, belangstelling voor de uitvaartdienst en dat daardoor de dienst in de aula van het crematorium te laat was begonnen en dus de vastgelegde eindtijd had overschreden.
Op het aantal te verwachten belangstellenden was de ondernemer nadrukkelijk gewezen, nog afgezien van het feit dat er een zeer groot aantal gedachtenisprentjes waren besteld, zodat ook hierdoor de ondernemer wist dat er meer dan een gemiddeld aantal bezoekers in de kerk kon worden verwacht.
Uitspraak:
De ondernemer was van mening dat hij in voldoende mate rekening had gehouden met het grote aantal bezoeker en daarom de tijd tussen aanvang kerkdienst en aanvang auladienst op twee uur had gesteld. Verder gaf de ondernemer aan dat er in de kerk onverwacht veel sprekers waren geweest waardoor de dienst extra lang duurde.
Klager toonde aan de hand van vele rouwadvertenties aan dat de ondernemer niet in voldoende mate rekening had gehouden met het grote aantal belangstellenden, want in de door hem verzameld rouwadvertenties in de regio wordt vrijwel steed standaard een tijdsverschil van twee uur aangehouden.Bovendien was bekend dat tenminste vier personen in de kerk de overledene zouden herdenken middels een toespraak.
Verder gaf klager aan dat hij zich in de aula wel degelijk aan de vastgestelde tijd van drie kwartier had gehouden, zodat de extrakosten geheel toegeschreven konden worden aan de te late aankomst bij het crematorium met als gevolg een te late aanvang van de dienst aldaar.Klager vroeg zich daarbij af waarom de familie ruim 20 minuten in het crematorium had moeten wachten alvorens de dienst kon beginnen.
Hierna heeft de Omnudsman navraag gedaan en toe bleek dat de extra kosten voor het langer gebruik van de aula niet veroorzaakt werd door het te laat komen, maar door het feit dat men de aula te lang hed gebruikt.
Gelet op het feit dat men zowel klager als Ombudsman foutieve informatie had verstrekt waardoor met name klager veel werk onnodig had verricht en omdat niet aannemelijk kon worden gemaakt dat er daadwerkelijk langer gebruik van de aula was gemaakt is de klacht toegewezen en is bovendien aan klager een compensatie toegekend voor alle, achteraf onnodige, werkzaamheden welke voortkwamen uit de verkeerde informatie van de ondernemer.
